Hinderickx &
Winderickx





Reacties3
home
catalogus
alle boeken
brouwers
filosofie
ijzer
nieuw
oud
parelduiker
pers
privé-domein
reve
schaken
sylvia hubers
wfh
xbibliofiel
e-mail

winkeldagboek
   Hommage
   rectificatie
   nov. '03
   dec. '03
   jan. '04
   feb.-mei '04
   utrechtschaak
   de Volkskrant
   Vrij Nederland
   Boekblad
   Het Parool
   Biblion
   Literair Ned.
   De Morgen
   Nederlands Dagblad
   Boekenpost
   Biblion (2)
   Moorsmagazine
   Propria Cures
   Boekenwereld

oude gracht 234

drukwerk
links
gedicht
Nederlandse versieAntiquariaat Hinderickx & Winderickx
Reacties op het Winkeldagboek, januari 2004.

8 januari 2004
Heb vorige week jullie Winkeldagboek bij Benno Premsela in Amsterdam gekocht en op de terugreis naar Antwerpen beginnen lezen. Mijn medereizigers op de trein moeten zich wel hebben afgevraagd wie dat vreemde mens was die daar opgekruld op een bank met een boek zat te schudden van het lachen... Dank voor de vele herkenbare beschrijvingen en observaties. Het was erg leuk om dit ook eens door anderen beschreven te zien. En in tegenstelling tot Lisa Kuitert in Vrij Nederland vond ik het helemaal niet te lang of teveel... Ik ben zelf mijn werkend leven begonnen in enkele obscure openbare bibliotheekjes in en om Antwerpen die nu al enkele jaren niet meer bestaan. Vele scènes kwamen me dan ook bekend voor. In de bibliotheek die me het liefste was hielden we zelfs een gelijkaardig dagboek bij. Een bibliotheekdagboek, zo je wil. Zéér effectief als het aankomt op het kanaliseren van frustraties en in het ijle zwevende overpeinzingen midden tijdens 'de uitleen'. Ondertussen werk ik al enige jaren in een museum hier in Vlaanderen waar ik ben gevraagd om een museale kunstbibliotheek op te zetten. Tot op heden heb ik dus eerder beperkte ervaring met kunsthistorische bibliotheekbezoekers. Maar ik heb me - mede door jullie Winkeldagboek - alvast plechtig voorgenomen om als volgend jaar de bibliotheek eindelijk open gaat, meteen opnieuw te beginnen met een dagboek. Dit wordt een trend, heus!
- Saskia Scheltjens, bibliothecaresse uit Vlaanderen

10 januari
Die Domstad: die is blijkbaar zo gek nog niet. Ze herbergt in ieder geval een antiquariaat waarvan de eigenaren de tijd vonden om een boek te schrijven. Ze deden er weliswaar lang over: jaren! Maar het heeft mij in ieder geval een aantal zeer plezierige uren bezorgd en ik ben nog maar iets over de helft. Ik wil eigenlijk zeggen: schrijf er nog een. Maar dat zou slechts mogelijk zijn in een volgend leven en dan kiezen jullie vast een ander vak.
- Peter Everaers, antiquaar te Ter Hole (Zeeuws Vlaanderen)

18 januari
Met veel plezier ga ik over enkele minuten het restant van jullie winkeldagboek tot mij nemen. Ik heb het boek verslonden en wil jullie bedanken voor het voldane gevoel dat jullie in mijn hoofd (het letterlijk tot mij nemen zou te zwaar op de maag vallen) hebben teweeggebracht! In 2002 zijn we verhuisd van de randstad naar Epe (Veluwe: schrik niet... dit is het weinig-religieuze deel!). Daar hebben een 'echte' winkel geopend. In deze regio zijn we koning eenoog en dat is heel aardig (voor zowel in- als verkoop!). Daarnaast klussen we nog wat bij op internet, maar daar zijn we eigenlijk te lui voor. Waarom deze informatie? Vanaf het eerste moment tekende ook ik de belevenissen met onze klanten op. Ik publiceer die verhalen op onze internetsite (boekenstad) en post ze soms op de Antiqbook mailinglijst. Mijn verhalen beperken zich met name tot de observervaties van onze klanten en gaan in mindere mate over onszelf (hoewel ieder verhaal uiteraard iets over de schrijver zegt). Het hoeft geen betoog dat ik veel herken in jullie dagboek en dat ik er veel plezier aan beleef! Mijn dank daarvoor. Voor jullie ego is het wellicht aardig om te weten dat jullie "De man zonder eigenschappen" tijdelijk van mijn nachtkastje hebben gejaagd.
- Harold Makaske, antiquaar te Epe

18 januari
Erg herkenbaar, uw winkeldagboek. Ik heb korte tijd gewerkt in de vergaarbak der tweedehands boeken, De Slegte. Een winkel(keten) waar een gaaf exemplaar van Van Ostaijen lang onopgemerkt kan blijven. Is het niet jammer dat het schrijven van een winkeldagboek, na uw uitgave, als minder "echt" kan worden beschouwd? Ik bedoel, hoe weet u nu nog of iemands gedrag in de winkel echt is of toneelspel, bedoeld om in de volgende editie van uw dagboek te verschijnen? Ik vermoed dat u dit al doorheeft en er rest van uw beider hand waarschijnlijk niets anders (op winkeldagboekgebied) dan een integrale facsimile-editie voor de echte fans. Mag ik daar dan alvast op intekenen?
- Dries Arnolds, ex-loonslaaf van De Slegte

Dries Arnolds besteedt op zijn website (Pleinzicht) aandacht aan het Winkeldagboek en vertelt daar de volgende aardige anecdote:
Klant: "Goeiedag, ik zoek een boek"
Ik: "..."
Klant: "Een cadeau voor mijn vrouw"
Ik: "Waar houdt uw vrouw van?"
Klant: (na lange denkpauze) "Doe maar een blauw boek... en niet te dik"

27 januari
Zojuist jullie wdb uitgelezen! Jarenlang heb ik een winkel gehad in de Herenstraat maar dan te Amsterdam, het was een geestige cadeauwinkel van een ander niveau (hum hum). Aangezien het bij mij niet steeds beter werd maar minder heb ik besloten er mee te stoppen. Dus zit je per 1 januari uit je neus te peuteren na 13 jaar hard werken. Dus jullie boek en vele andere zaken hebben verhinderd dat ik daadwerkelijk uit mijn neus heb zitten peuteren. Ik heb genoten en heb veel dingen over vooral klanten herkend.
- Johan Bosma, middenstander in ruste te Amsterdam

28 januari Vandaag zogenaamd ziek in bed jullie Winkeldagboek gelezen: dank! Gerard Reve's Nader tot U, meen ik, had als wervende flaptekst een brief van een arbeider die vrijaf had genomen om dit prachtwerk tot zich te nemen: zoiets dus. Ik wens jullie toe dat door de verschijning van dit Winkeldagboek de schoorsteen gaat roken als nooit te voren.
- Bert Hofma, arbeider te IJlst

Lees hier verder.